Illusional Reality

Ова го постирам за секој граѓанин на Македонија.

Ова го постирам за сите тие кои викаат дека не ги интересира политика, и дека само сакаат да си го живеат нивниот живот, и што со тоа се гордеат.

За сите тие ‘неутралци‘ кои се плашат да кажат вистински став и да застанат на страната на правдата без разлика кој ќе биде тој на спротивната страна. За истите тие за кои да се биде неутрален значи да се плука по двете страни одеднаш и цело време, за да се релативизира работата и да не морат да дојдат до ситуација да кажат дека тоа што едната страна го прави е неправедно, недемократско, опресивно. За кои иако владеачката партија е таа која е во контрола, која е одговорна, не треба да се критикува директно оти тоа би изгледало како да тие би зазеле страна.

Ова исто така го постирам за сите симпатизери и членови на владеачката партија, кои снимките од случувањата пред и во собранитето на нашата земја ги гледат со ентузијазам, среќа, мисла дека тоа што го прават неговите е правилното нешто да се прави и дека другата страна се една група демони, предавници и што уште не. Баш за тие истите кои ги гледат видеата од по 6 секунди од партизираната полиција на кои не може скоро ништо да се констатира со сигурност, и ги сметат за вистинската слика за настаните.

Ова го постирам и за овој чичко

Протестант од Фронтот на ‘Народот‘

кој така сликовито им кажа што да јадат (или пушат) на тие кои излезоа на улица на протест а имаа различен став од тој на неговиот лидер.

Ова исто така го постирам и за сите кукавици (меѓу кои има многу од горенаведените). Моралните кукавици. Непринципиелните кукавици. Луѓето без рбет.

Ќе завршам со овој цитат кој кажува многу за стравот и сета ова слепа доверба во авторитетот, а и неутралноста која во случајеви на неправда значи соучество.

"Most people prefer to believe that their leaders are just and fair, even in the face of evidence to the contrary, because once a citizen acknowledges that the government under which he lives is lying and corrupt, the citizen has to choose what he or she will do about it. To take action in the face of corrupt government entails risks of harm to life and loved ones. To choose to do nothing is to surrender one's self-image of standing for principles. Most people do not have the courage to face that choice. Hence, most propaganda is not designed to fool the critical thinker but only to give moral cowards an excuse not to think at all." - Michael Rivero

Би сакал да го почнам овој блог-пост со еден цитат. Во цитатот се вели "And when our media is corrupt. When our academics are timid. When our history is filled with half truths and lies. Our civilization will never be just. (На Македонски: И кога нашите медиуми се корумпирани. Кога нашите академици се плашливци. Кога нашата историја е полна со полувистини и лаги. Нашата цивилизација никогаш нема да биде праведна. ). Ова го кажа Џулиан Асанж, основачот на Викиликс во неговото обраќање на јавноста од Еквадорската Амбасада во Лондон каде престојува веќе шест (6) месеци. Размислете малку за цитатов.

Јас нема многу да зборам за тоа колку е оправдано и морално тоа што он го прави со објавување на тие информации и можеби со тоа и загрозување на животи на луѓе насекаде низ светот, иако верувам дека да тоа што го прави е добро, и дека сите ние имаме право да ја знаеме вистината и да бидеме добро информирани оти како што пишувал авторот на серијата “The Newsroom”, Арон Соркин, а што го кажа актерот Џеф Дениелс играјќи ја главната улога, презентерот на вестите Вил Макавој, "There's nothing more important in a democracy than a well-informed electorate," (на Македонски: Нема ништо поважно во една демократија од добро информиран електорат).

Тоа што јас сакам да направам овде е да ви поставам неколку прашања (реторички или не) за да ви кажам што мене ми се моткаше низ главата кога го прочитав цитатот, и на што се ме потсеќаше тој поврзано со нашето општество.

Ви звучи ли и на вас толку познато тоа што беше спомнато во цитатот? Ви звучи ли целиот цитат како да го опише баш нашето општество? Баш нашата чудесна земја?

Во врска со корумпираните медиуми, ве тера ли да мислите на сопствениците на двете најголеми национални телевизии, то ест на Сител и Канал5, кои се во владината колалиција? За различни Африми, Буреци и Банички, Латаси, Мирки? За порталите кои си праваат слики од собири час пред да почнат и да ги објават после тврдејќи дека излезаноста била многу мала? За истите портали кои бараат слики од граѓани кои протестираат или се дел од инивијативи и нивна поврзаност со политички партии само за да можат да им лепат етикети и да се дискредитираат а со тоа и да и ја вметнат на народот идејата дека ако си член или симпазитер на некоја политичка партија, немаш право да протестираш, без разлика дали тоа за што се протестира и тебе т засега не само индиректно туку и директно, како што е случајот со протестите на АМАН (купување бензин, плаќање за греење итн)? На фотошопирани слики како случајот со пратеникот на СДСМ кој на некои медиуми на слика се гледаше со листови на крената рака, а на други со среден прст кренат високо горе?

Дали кога го прочитавте делот со плашливите академици одма се сетивте ли на Претседателот на нашата земја, кој е воедно и професор по Демократија кој се однесува како обичен партиски војник? На инспекторите кои на канцалариите на окупираната А1 телевизија не се осмелуваа да кажат ништо освен ‘немам коментар‘ од страв и во недостиг на наредби за тоа како точно ќе се одигра тоа пред јавноста? На тие универзитетски професори кои излегуваат пред јавноста само да читат изјави кои свучат како да се напишани во седиштето на владеачката партија, и кои ја бранат власта и кога владината позиција е неразумна и нелогична? На уметниците кои излегуваат пред камери и прават претстави во протест против опозицијата? А исто така и на студентите, кои би требало да се столбот на општестово, тие кои се на пат да станат интелектуалци но кои се инструментализирани како гранка од младините на политичките партии?

Делот за полувистините и лагите на историјата ве потсетија ли на проектот Скопје 2014? На градот кој треба да биде метропола на Балканот но кој е претворен на една комбинација од цикуз и зоолошка градина? На сите споменици? На сите барокни фасади на згради на владата, министерствата, судовите, катните гаражи? На Тодор Александров кој историјата до вчера го сметаше за Бугарски шпиун и убиец на најголемите Македонски херои, кој доби улица со негово име во главниот град на Македонија?

Последниот дел, то ест делот за фактот што никогаш нема да станеме праведна цивилизација, ве тера ли да мислите за (не)владеењето на правото во Република Македонија? За Германскиот државјанин Калид Ел Масри кој беше киднапиран со помош на нашата полиција, тортуриран и изнесен надвор од земјата од ЦИА, за која нашата земја беше осудена и мора сега да плаќа 60.000 евра казна? За спектакуларните апсења и јавното обележување и понижување на осомничените? За (не)презумцијата на невиност?

Навистина живееме во една чудесна земја, состојбата на која може да се прочита индиректно во сите критички текстови напишани за другите земји. Како да сме една комбинација од најлошото во сите други (декларативно) демократски земји.